Yaşamak Zor Zanaat…

Her sabah işe giderken yolumun üzerindeki şehir mezarlığında bir mezarın başında dua ederken gördüğüm amca, geçen hafta yağmurda bile aynı mezarın başında dua ediyordu. Her gördüğümde gözlerimin dolmasına sebep olan bu sahne, daha yolun başındayken belli olan sonsuz yolculuğu anlatıyor…

‘’Yaşamak zor zanaat’’ derdi rahmetli annanem… Kendi kızını toprağa verirken… 18 yaşındayken anlayamamıştım; ‘’Yaşamak zor zanaat’’ sözünü , ‘Herhalde evlat acısından söylüyor.’ demiştim. Geçen zaman ölümün şokuna çaresizliği, özlemi sonra yokluğu ekledikçe anladım. En sevdiğini toprağa verip, yaşamaya devam etmenin zor zanaat olduğunu… Önce hazmedemezsin, yanıbaşında, elinde son nefesini veren canının gidişini… Zaman geçip, içindeki yangın küllenmeye başlayınca özlem başlar ve anlarsın onsuz yaşamanın zor zanaat olduğunu…

       Bizim amcanında mezarda yatan belki eşi, belki de kızı, annesi yada babası. Sonuçta ölümün, yokluğun soğuk yüzü… Her gün bıkmadan gitmesi ve yine hayata devam edebilmesi hepimizin örnek alması gereken bir ders.

Herşeyin maddeye bağımlı olduğu , çıkarlar dünyasında bizler hayatın akışında ders alabiliyormuyuz aslolan bu ! Hayatın akışında  zaman hızla ilerleyip yaşamımız elimizden akıp giderken bir an düşünüp ders alabiliyor muyuz?

Çocuklarımızın bizim için sevgiyle yaptıkları, kendi ruhlarını taşırıp ortaya koydukları güzel şeyleri görüp, onlarla doyasıya verimli vakit geçirebiliyor muyuz? Sevimli,sağlıklı bir çocuğun anne ve babası olmanın değerine paha biçilemiyor.

Karının yada kocanın birbirleri için yaptıkları her şey maddi değerlerden daha değerli değil midir ? Fedakar ve sadık bir eşin bizim için yaptıklarını hiç bir banka hesaplayamıyor. Oysa; hepsi antika… Kimsenin fark edemediği özel ve güzel değerler… Dünya belkide bir açık artırma salonudur. Gördüğümüz her şeye birileri bir paha biçer. Sırf başkalarının biçtiği değerler üzerine yeni değerler eklemek için, ömrümüzü bizim için en değerli olanları unutarak, hatta bazen kırarak tüketiyoruz…

Müzayede bitmeden acele edin “Hayat Beklemez”…

Sevgiyle kalın…