Kasım Başkadır

Kasım başkadır. Hele 10 Kasım hem bir hüzün hem de bize verdiği hakları yaşatmak adına büyük bir söz günüdür. Boğazımıza düğümlenen sözleri yaşatma günüdür.

Bazen kalemde, kelamda yetmez duyguları anlatmaya… Biraz umut,bir avuç dua yeter her şeyi anlatmaya …

Türkiye’ye armağan ettiğin Cumhuriyet’e sahip çıkmak boynumuzun borcudur.

Sana layık olmak her Türk’ün görevidir.

ATAM Nur içinde uyu. Saygıyla anıyorum.

***

Ne güzel bir Kasım, Sonbahar. Hayatımın ilkbaharı gibi sanki…

Her günü,  her an’,ı hayatı,  İlkbahar yapmak elimizde. Daha dün dostlarla içtiğim çay, çocukluğumda edindiğim huylarım aynı. Büyüyemiyorum ben. Sevmiyorum büyümeyi.

Hayat bir şekilde değiştiriyor, yaşlandırıyor ama içimdeki o kız çocuğu hep aynı büyümüyor. Hiç büyümüyor O.

Hala radyo dinlerken bir sonraki şarkı bana gelsin diyor.

Hala kaldırım çizgilerine basmadan yürüyor. Nerde görse sek sek oynuyor.

Hala kibrit çöpleriyle dilek tutuyor, hayalindeki evi çiziyor. Hala papatya fallarına bakıyor.

Kilolara aldırmadan bol  yoğurtlu makarna yiyor, nutella kaşıklıyor.

Biri annesine , babasına sarılsa hala burnunun direği sızlıyor, iki damla süzülüyor gözlerinden.

Filmde sevgililer ayrılsa hala ağlıyor. Pamuk helva görünce alıyor mutlaka, hala sokakta gezerken yiyor helvasını.

Canı acısa da güvenmek istiyor artık birilerine…

İçimdeki o kız çocuğu büyümediği sürece; ister Kış gelsin , ister Sonbahar, içim hep sıcak, hep İlkbahar.

İçinizdeki çocuğu büyütmeyin…

Sevgiyle kalın…