Hayat Müşterek Yaşanırsa, Sevgiyle Her Engel Aşılır…

 Sevgili dostlar, dün Hürriyet gazetesinde yazılarını beğenerek takip ettiğim Ayşegül Domaniç Yelçe’nin eşine “Veda” yazısını okudum. Yazıdan çok etkilendiğim bir bölümü sizlerle paylaşmak istiyorum.

“Onun yanında büyüdüm… öğrenimimi onun yanında tamamladım. Sonra kaslarım erimeye başladı. Her geçen gün yeni bir kas kaybettim, ama gücümü hiç kaybetmedim. Her durumda yanımda olan harika bir eşe sahiptim çünkü. Günü geldi elim kolum oldu, günü geldi ayaklarım ve bacaklarım. Onun yanında herkes kadar normal bir insandım ben, engelli değil… engelli olmak çok zor, ama inanıyorum ki, bir engellinin eşi olmak çok daha zor. Bir davete giderken eşini yanında götürememek, canı istediğinde onunla yürüyüşe çıkamamak, dans etmeyi çok sevdiği halde artık o dans edemediği için dansı reddetmek ya da her gece ona suyunu ve ilacını verirken kendisi hasta olduğunda bir bardak su bile isteyememek hiç de kolay değil”…

Sevgili Ayşegül Domaniç Yelçe’ye Allahtan sabır ve başsağlığı diliyorum. Özer Yelçe nur içinde yatsın… bu nasıl bir fedakarlıktır… yazıyı gözlerim dolarak okudum… hem kırk bir yıl bir evliliği sürdürecek,  hem de engelli bir eşe el, kol, ayak, bacak ve vücut olacaksınız…

Çağımızda bırakın evliliği, ilişkilerde bile, insan – insana, insan- insan için fedakarlık duygusunu yitirmiş. İnsana kendini adamaktan kaçıyor…

İşinde biraz yükselmeyle, maddi rahatlıkla, ilişkilerinde yeni arayışlara giren kişiler lütfen bu yazıdan biraz örnek alsınlar.

Hayatımız boyunca hepimiz birer engelli adayıyız. Bunun için bir trafik kazası ya da merdivenden düşmek bile yeterli. Bunun bilincinde olarak hayatımıza devam etmeliyiz.

“Engellerin en büyüğü beyindeki örümcek ağlarını aşamamanın verdiği engellerdir”… “Hayat müşterek yaşanırsa, sevgiyle, her engel aşılır”…

Rahmetli Özer Yelçe evliliğinde gösterdiği sabrı ve fedakarlığıyla, sevgili yazarımız Ayşegül Domaniç Yelçe’ de  vücudundaki engellere rağmen hayata tutunuşu ve mücadelesiyle hepimizin örnek alacağı bir insanlık sergilemişler.

10-16 Mayıs Engelliler Haftasının , “engellilere bakış açınızı tekrar, yeniden sorgulamanız için bir fırsat olmasını diliyorum”. Artık engellilere acıyarak bakmak yerine onları daha fazla sosyal ve iş hayatına çekebileceğimiz şartları oluşturmamız gerekmektedir. “Unutmayalım ki; fikirlerimizi çabalarımızla birleştirerek “ Hayata Dair”  bütün engelleri ortadan kaldırabiliriz”. . .

***

Bu hafta sizlere yazmak istediğim çok güzel etkinlikler var. Geçtiğimiz hafta Celal Bayar  Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi  öğrencisi Ahmet Bayhan’ ın başkanlığında kurulan Engelsiz Yarınlar Derneği  İŞKUR’ dan aldığı verilerle 14 mahallede yaklaşık 30 engelliye ulaşıp hem bilgi formu doldurdu hem de onlarla daha önce kimsenin yapmadığını yapıp kendi imkanları ile evlerine kadar gittiler. Ulaşabildikleri engellilere İŞKUR’ un desteği ile meslek edindirme eğitimleri açıp engellilerin iş bulma zeminlerini kolaylaştırmayı planlıyorlar. Dernek şuan için öğrenciler ve gönüllü üyelerden oluşuyor. Herkesten destek bekliyorlar. Sevgili öğrencimiz Ahmet Bayhan’ ı ve dernekteki diğer öğrencileri derslerinin ve sınavlarının arasında böyle bir dernek kurup sosyal sorumluluk bilinciyle hareket ettikleri için tebrik ediyorum.

***

***

Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Öğrenci Konseyi Başkanı Ahmet Genç ve gönüllü üniversite öğrencileri Çocuk Esirgeme Kurumu, Çocuk Yuvasındaki çocuklarla Muradiye kampüsünde “Uçurtma Şenliği” düzenlediler. Birkaç saatliğine olsa da çocuklara sevgi vermeye çalıştılar. Uçurtmalarıyla Manisa’ya sevgi saçtılar. Sevgili Ahmet Genç’ i ve etkinliğe katılan Celal Bayar Üniversitesi öğrencilerini böyle güzel bir sosyal sorumluluk projesinde yer aldıkları için tebrik ediyor ve bu vesile ile tüm gençlerin 15 -21 Mayıs Gençlik Haftasını kutluyorum.

Sevgiyle Kalın . . .