Press enter to see results or esc to cancel.

Daha Güzel Bir Dünya Var

Hava kararmak üzere, kadınlar, adamlar, yaşlılar, gençler…

Aileler, bekârlar, sevgililer…

İş çıkışı eve dönenler…

Kurstan çıkan öğrenciler…

Otobüs durağında bekleyenler, biri iniyor, biri biniyor.

Bir sürü hayat, bir sürü hikâye.

İnsanlara değmek, insanları dinlemek, hayatı, insanları izlemek, yazmak en büyük keyfim.

Gerçeğin lezzeti bambaşka…

En iyi hikâye bile gerçeğin yanında yavan kalıyor.

Mutluluğu torunuyla, beslediği hayvanıyla hatta baktığı çiçeğiyle tanımlayanlar.

Tostunun en güzel kısmını sevgilisine bırakanlar.

Kocası sevdiği için sevmediği filmi izleyenler…

Gün başlarken şükredenler…

Evet, herkesin derdi var ama iyilik de bulaşıcı.

Hayatın içindeki güzellikleri bulabilmek çokta zor değil.

İhtiyacımız olan tek şey, etrafa farklı bir gözle bakabilmek.

Nefes alıyorsak inanmak zorundayız. Daha güzel bir dünya var.

İşte böyle, daha güzel bir dünya olduğuna Ayşe teyzeyi tanıyınca bir kere daha inandım.

Ayşe teyzeyle sağlık ocağında sıra beklerken tanıştık. Geçmiş olsun deyip başladığımız konuşmamız lokantada sıcak çorbamızı içerken devam etti.

Ayşe teyze çorbasını içerken; ‘’Altı çocuk doğurdum, daha çocuklar büyümeden adam bir başıma bıraktı gitti beni kızım’’ dedi.

‘’Çocukları komşulara bırakıp düğünlere bulaşık yıkamaya giderdim. Bulaşık yıkayarak büyüttüm hepsini. Hepsi başka şehirlere gittiler, iyiler şükür’’.

Pamuk ellerini tutup Ayşe teyzem geliyorlar mı ziyarete ya da sen gidiyor musun onlara dedim. Yok, gelemiyorlar hepsi yoğun işleri çok ama olsun telefon açarlar bayramdan bayrama, oda yeter iyi olsunlar da…

Ah be teyzem nerden çıktı bu telefonlar, eskiden ne iyiydi telefon yoktu o zaman mecbur herkes birbiriyle görüşmek zorunda kalıyordu dedim. Ayşe teyze güldü, olsun kızım herkes yerinde evinde iyi olsun ben başımın çaresine bakarım. Bak ilaçlarımı yazdırdım, her gün yoğurdumu yerim, yemeğimi bile kendim yaparım dedi.

Dile kolay 88 yaşında Ayşe teyze ve düğünlere gidip bulaşık yıkıyor ekmek parası için ama gene de kimseden para istemiyor.

Hayranlık uyandıran bir gücü var.

Hayata pozitif bakışı, mutlu olmak için hep bir sebep buluyor.

Ben bayıldım Ayşe teyzeye.

Hayata, gücüne…

Onun daha güzel bir dünya olacağına inancı ona da yardım elini uzattı.

Hayırsever bir iş adamı ona bir ev aldı aylık masraflarını da karşılıyor.

İşte öyle, nefes alıyorsak inanmak zorundayız.

Daha güzel bir dünya var.

Sevgiyle kalın…

Comments

Comments are disabled for this post